Magdeburg, m. w Niemczech, stolica pruskiej Saksonii, nad rzeką Elbą, przeważnie na lewym brzegu, wielki węzeł kolejowy, 142 km na południowy zachód od Berlina, ważny węzeł dróg lotniczych i samochodowych, wielki port rzeczny (w 1930 r. l 386 444 t.). Leży na północnym krańcu żyznej równiny, tzw. Magdeburger Borde, słynącej z uprawy buraków cukrowych.
Miasto starożytne, o wąskich ulicach i wysokich domach. Najważniejszym zabytkiem jest katedra, w mieszanym stylu gotycko-romańskim z XIV w., z wieżami 103 m wys., ukończonymi w r. 1520. Jest w niej grobowiec Ottona Wielkiego. Miasto znacznie się rozrosło od czasu przeniesienia wałów fortecznych w 1870 i później całkowitego ich zniesienia (1912). Wielkie odlewnie stali, wielkie cukrownie. Fabryki wyrobów tytoniowych, czekolady, szkła i porcelany, wyrobów chemicznych, sztucznych nawozów, cementu, instrumentów muzycznych. Magdeburg jest największym w Niemczech rynkiem cukrowym. Bardzo znaczny handel zbożem, owocami, jarzynami, bydłem, skórami, wełną, solą, węglem. — 307 935 mieszk. (1930).
Magdeburg jako niewielka osada handlowa istniał już w IX w, na granicy z krajami słowiańskiemi, arcybiskupstwem został w r. 968, do znaczenia doszedł w XIII w. jako ważny ośrodek handlowy należący do Związku Hanzeatyckiego.
Do czasu utworzenia arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w 1000 r. biskupstwo polskie (poznańskie) należało do magdeburskiej prowincji kościelnej. Na prawie magdeburskim zakładane były miasta w Polsce. Apelacja w tych miastach szła do sądu ławników w Magdeburgu, dopóki Kazimierz Wielki nie ustanowił w r. 1356 najwyższego sądu mieszczańskiego na prąwie niemieckiem na zamku krakowskim. W 1524 Magdeburg przyjął reformację, a w 1530 — 31 przystąpił do związku szmalkaldzkiego. Za karę elektorzy, Maurycy saski i Joachim II, oblegali Magdeburg 4.X.1550 — VIII.1551. Magdeburg kapitulował. Podczas wojny 30-letniej Magdeburg wytrzymał 7-miesięczne oblężenie Wallensteina. W kwietniu 1631 r., broniony przez margrabiego brandenburskiego, oblężony był powtórnie przez wojska katolickie Tilly'ego i Pappenheima i 19.V tego roku wzięty szturmem. Mieszczanom pomagał gen. szwedzki Falckenberg, ale padł w dniu szturmu. Miasto spalono, ludność wymordowano.
„Od czasów upadku Troi i zburzenia Jerozolimy świat nie widział takiego zniszczenia" donosił Tilly cesarzowi. Zburzenie Magdeburga pobudziło protestantów do zjednoczenia się i walki. Na mocy pokoju westfalskiego arcybiskupstwo magdeburskie uległo sekularyzacji i Magdeburg otrzymała Brandenburgia w zamian za ustąpione Szwecji Pomorze.
Miasto poddało się temu niechętnie i dopiero w 1666 garnizon elektorski zajął Magdeburg. W 1806 oblegali Magdeburg Francuzi: gen. Kleist poddał się bez walki, na czele 23000 armii. W 1813 blokowali miasto Prusacy, potem Rosjanie gen. Woroncowa, a w 1814 hr. Tauenzien. W twierdzy magdeburskiej był internowany Józef Piłsudski od lata 1917 do listopada 1918 r. (Encyklopedia Powszechna Ultima Thule)
Możesz go uaktualnić, oddzielając swój komentarz lub obszerniejsze hasło linią ciągłą (-----), ale hasła oryginalnego NIE ZMIENIAJ - pamiętaj, że ET to przede wszystkim miejsce przechowywania starych, nieaktualnych haseł encyklopedycznych.
PAMIĘTAJ: Ten tekst to ciekawostka i nie nadaje się na ściągawkę do szkoły i nie powinien też być traktowany jako jedyne źródło wiedzy na ten temat!