Encyklopedia Tradycji
Advertisement

Kuchnia starodawnych Słowian była zaskakująco urozmaicona. Ibrahim ibn Jakub, żydowski podróżnik z X wieku zachwycał się, że ziemie Słowian są bogate i miodem i mlekiem płynące. Gall Anonim zaś tak pisał w swej "Kronice polskiej" z XII wieku: Kraina to wprawdzie bardzo lesista, ale niemało przecież obfituje w złoto, srebro, chleb i mięso, w ryby i miód." Życie zwykłych ludzi w czasach pierwszych Piastów koncentrowało się wokół codziennego zdobywania i przygotowywania pożywienia. Ważnym elementem wyposażenia większych gospodarstw był piec chlebowy, który stał na świeżym powietrzu, w pobliżu domostwa. Dolna komora pieca służyła do przygotowywania pieczywa, którym były najczęściej podpłomyki, w górnej komorze gotowano kasze, polewki i pieczono pasztety. Ponieważ do gotowania używano naczyń z gliny, wszystkie te potrawy gotowano krótko, więc pewnie były twardawe. Stąd też popularnym urządzeniem do przygotowywania potraw mięsnych był rożen. Na rożnie przygotowywano dziczyznę, mięso trzody chlewnej, kur, gęsi. W dymie z rożna wędziło się mięso w paskach i ryby. Mięsa tak przygotowane nie były zbyt trwałe. Ich trwałość zwiększało jednak marynowanie. Marynowano mięsa w marynacie z wody, miodu i przyprawmięty, soli, octu, ziaren jałowca, kopru, czosnku i gorczycy. Tak przyrządzone mięsiwa popojano wodą i napojami alkoholowymi. Do tych ostatnich należało piwo i miody sycone, ale także francuskie wina. Piwo sporządzano z jęczmienia i pszenicy, dodając chmielu lub poraju, które poprawiały smak i zwiększały trwałość napoju. Drożdże powstające w czasie warzenia piwa wykorzystywano do pieczenia chleba. Jednakże podstawą do produkcji pieczywa "rosnącego" był zakwas.

W kuchni polskiej okresu wczesnego średniowiecza wykorzystywano też produkty takie jak: mleko, śmietana, olej makowy, olej konopny, grzyby, owoce leśne, sery, jaja.

Advertisement