Calantica (łac.)
Calantica (calvatica) (łac.); KEKRYPHALOS (gr.) - rodzaj nakrycia głowy noszony przez kobiety w czasach starożytnych. Strój ten znany był już bardzo wcześnie w Grecji; istniały dwa rodzaje calantica - siateczkowy i przypominający czapkę. Grecki siateczkowy kekryphalos był zakładany na noc, a także na dzień po domu. Przez Rzymian był nazywany reticulim i ten typ można zobaczyć na wielu obrazach w Herkulanum i Pompejach, przy tym w tym ostatnim miejscu był robiony ze złotej nitki.
Calantica były również wykonane z jedwabiu, kosztownego bisioru i materiałów bardziej pospolitych. W grubych czapkach włosy zwisają na szyi w woreczku (rzymska mitrae). Mianem tym określa się nie tylko frygijskie nakrycie głowy, bo mitra lub mitella, nazywana była też graga przez starożytnych i oznaczała prawdziwą czapkę helleńską. Wiele odmian tego nakrycia głowy można znaleźć na wazach antycznych, czasami robią wrażenie zwykłych, a czasem mają wzór, np. paski. Bywają też otwarte, tak że część włosów zawiesza się na szyję, lub obejmują głowę tylko z boków.