Aleksander z Malonne (zm. 9 marca 1156), biskup płocki od 1129. Pochodził z terenów dzisiejszej Belgii, z okolic Liège. Przybył do Polski razem z bratem Walterem, wyświęconym potem na biskupa wrocławskiego, którego wprowadzał w stosunki polskie. Wraz ze swoim bratem przeprowadzał w Polsce reformy papieża Grzegorza VII, a także prowadził wyprawy na pogańskich Prusów oraz uczestniczył w walce z Władysławem Wygnańcem i sprawował opiekę nad Bolesławem Kędzierzawym. Zasłużył się jako mecenas sztuki i fundator kościołów.
W Płocku na miejscu piastowskiej rotundy z 3 absydami rozpoczął budowę murowanej romańskiej katedry na Wzgórzu Zamkowym. Ufundował osadzone w niej brązowe drzwi wejściowe wykonane na zamówienie w latach 1152-1154 w ludwisarni Riquina i Weismutha w Magdeburgu (już w średniowieczu zostały wywiezione do Rosji, obecnie w nowogrodzkim soborze św. Zofii, w płockiej katedrze znajduje się kopia). Katedrę konsekrowano w 1144.
Sprowadził kanoników regularnych do Czerwińska.
|
Ta strona zawiera treści z Wikipedii.
Oryginalny artykuł był umieszczony pod nazwą Aleksander z Malonne. Lista autorów jest dostępna w
historii strony. |